Kaarsjes...

Met Allerzielen hebben mensen

met hun allen veel verdriet

Ze missen dan hun dierbaren

want zij, zij zijn er niet

Ze turen in de zwarte nacht

kijk dáár, daar staat een ster

Het lijkt of hij de pijn verzacht

maar ach, hij stáát zo ver

Dus steken ze maar kaarsjes aan

en kijken naar het licht

En menigeen herinnert zich

een liefdevol gezicht

En met het doven van een kaars

valt ook een laatste traan

Maar volgend jaar dan steken ze

hun kaarsjes vást weer aan

Voor ieder stukje van henzelf

dat er nu niet meer is

Maar ondanks ál die kaarsjes

blijft het tóch een groot gemis